จักรภพ ไปแล้ว...ไชยา ก็ไปแล้ว...นพดล ก็ตามไปติดๆ ส่วน น้าหมัก นอมินี ณ จูราสสิกปาร์ก ของเรา...ก็กำลังตกอยู่ในสภาพไปแหล่-มิไปแหล่...แต่จะไปหรือไม่? เมื่อไหร่? แบบไหน? อย่างไร?...อันนี้...คงต้องสวมวิญญาณ รปภ.นายกรัฐมนตรี คอยติดตามแกะรอยกันแบบก้าวต่อก้าว เยี่ยวเมื่อไหร่ก็เยี่ยวด้วย ขี้เมื่อไหร่ก็ขี้ด้วย มันถึงจะพอสรุปได้ว่า...แล้วจะเอายังไงกันต่อไป...???
---------------------------------------------
แต่ถ้าหากว่ากันตามกำหนดการอย่างเป็นทางการ...น้าหมัก ท่านก็ได้แบไต๋ เผยให้เห็นถึงหน้าไพ่ คู่แปด ที่กำเอาไว้แบบโทนโท่ นั่นก็คือ...ถึงแม้นจะมีแต้มต่ำสุดในมือ แต่ถ้าหาก
ตราช้าง ซะอย่าง...แล้วจะมีอะไรมั้ย!!! ไม่มี...ไม่หนี...ไม่จ่าย...ไม่ยุบสภา...ไม่ลาออก เถลือกไถลอยู่ๆ กันต่อไป ปรับคณะรัฐมนตรี โยกคนนั้นเข้า คนนี้ออก กว่าที่กระบวนการทางกฎหมาย จะดำเนินไปถึงขั้นตอนขั้นสุดท้าย อย่างน้อย...ก็ยังพอได้ย้ายผู้ว่าฯ ผู้กำกับ นายอำเภอ ไล่ลงไปถึงกำนัน สารวัตรกำนัน ก่อนที่จะถึงรายการยุบสภาเลือกตั้งใหม่ เพื่อจะได้มีโอกาส นอนมา กันอีกรอบ เผลอๆ...อาจตามมาด้วยของแถมชิ้นเบ้อเร่อเห้อ นั่นก็คือ...ได้โอกาสปรับแต่งฐานอำนาจในกองทัพอากาศ กองทัพเรือ กองบัญชาการกองทัพไทย พร้อมๆ กับได้ หนีบ คุณ บิ๊กป๊อก ไปไหนต่อไหน สุโขสโมสร ชื่นชมสมฤดี ยิ่งกว่าได้ลอดอุโมงค์ระบายน้ำคลองแสนแสบไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า...
---------------------------------------------
อาจจะด้วยเหตุนี้นี่เอง...ที่ทำให้ น้าหมัก ยังคงเล่นบทเริงร่า สบายอก สบายใจ ส่งยิ้มแปลกๆ ให้กับบรรดาผู้สื่อข่าวที่รายล้อมมะรุมมะตุ้ม ปานประดุจบ้านนี้ เมืองนี้ ไม่ได้มีอะไรน่าวิตก ทุกข์ร้อนเอาเลยแม้แต่น้อย พอถึงช่วง บิวตี้ฟูล ซันเดย์ เช้าวันอาทิตย์อันสดใส ก็ยังได้เพลิดเพลิน เจริญใจ กับการไล่ฟัด ไล่งับ สื่อมวลชน แบบแค้นจัดกัดดะ ฝังเขี้ยวจมน่องอีกต่อไป ตามกำหนดการที่มิอาจถือเป็นข้อยกเว้น เพื่อระบายความอึดอัด คับแค้น ข้องใจ โดยไม่ต้องเสียเวลาพึ่งพา น้ำแดง และ ขนมเค้ก ให้โรคเบาหวาน โรคเกาต์ ต้องถามหา...และถ้าหากว่าอะไรต่อมิอะไรมันเป็นไปตามครรลองที่ว่านี้...ทุก สิ่งทุกอย่างก็ย่อมต้อง...เฮ...เฮ้...เฮ...อิท'ส อะ บิวตี้ฟูลล์ล์ เดย์ย์ย์...ด้วยประการฉะนี้...
---------------------------------------------
อย่างว่านั่นแหละท่าน ท่ามกลางความสบายอก-สบายใจของ น้าหมัก โดยอาศัยคุณสมบัติของความเขี้ยว อันยาวเฟื้อยเลื้อยลากดิน ความหนาแน่นของเซลล์ผิวหนัง ทั้งชั้นนอก ชั้นใน แถมมีเกล็ดแตกลายงาห่อหุ้มเอาไว้อีกต่างหาก...แต่สำหรับประเทศชาติบ้านเมือง แล้ว ยังไงๆ ก็หนีไม่พ้นความทุกข์ยาก ลำบากเข็ญ หนักหนาสาหัสชนิดเลือดตาแทบกระเด็นยิ่งขึ้นๆ แน่ๆ เพราะแค่ 4 เดือนที่ผ่านมา...ขนาดรัฐบาลมีอวัยวะครบถ้วนสมบูรณ์ไปทุกส่วน แต่ก็อย่างที่เห็นๆ ไปแล้วนั่นแหละว่า...ราษฎรแต่ละกลุ่ม แต่ละเหล่า แต่ละชนชั้น ต่างก็รากเขียว รากเหลือง แทบตายทั้งเป็นไปทั้งประเทศ มาบัดนี้...รัฐบาลกลับต้องพิกลพิการกันไปซะอีก แล้วยังงี้...มันจะไปเหลืออะไร???
---------------------------------------------
BY :: ท่านขุนน้อย http://www.thaipost.net/index.asp?bk=thaipost&iDate=11/Jul/2551&news_id=160886&cat_id=500
Miss Kanokphan Tosalee ID::5031205001